การพนันเปรียบได้เหมือนกับภาษาสากลอยู่เหมือนกันในบางแง่มุม เพราะไม่ว่าคุณจะไปเล่นที่ไหนบนโลก นอกจากเรืองวิธีการเล่นและกฎกติกาที่ไม่หนีกันไม่ไหนก็จะมีเรื่องพฤติกรรมของผู้เล่นที่มักไม่ได้หนีกันไปไหนจนเรียกว่าปัญหาสากลของมนุษย์ทั้งโลกก็ว่าได้ เพราะไม่ว่าจะมีเทคนิคและกลยุทธ์ให้เลือกใช้มากมายขนาดไหน แต่ในเมื่อตัวเกมเหมือนเดิม โอกาสชนะในทางเลือกต่างๆก็คงเดิมด้วยเช่นกัน ซึ่งผู้เล่นบางกลุ่มก็มักจะไม่ได้นึกถึงข้อเท็จจริงตรงนี้เวลาเล่น
1 – ไม่ทราบและไม่ศึกษาความน่าจะเป็น – เป็นก้าวแรกที่นำไปสู่การเล่นพนันโดยใช่ความหวังและความเชื่อเป็นพื้นฐานมากกว่าจะอยู่กับโลกแห่งความเป็นจริงและยอมรับว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้โดยที่มีตัวเลขแสดงโอกาสให้เห็นกันอยู่แล้ว
2 – พยายามเอาชนะด้วยการแทงทบ – เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ทำกันทั่วโลก นั่นก็คือการเอาเงินเข้าแก้ปัญหาแล้วตัดเรื่องโอกาสชนะกับผลตอบแทนที่สมควรออกไป ถ้าแพ้ก็แค่เพิ่มเงินเข้าไปเรื่อยๆ ซึ่งวิธีนี้มักจะใช้ได้ผลจนกระทั้งถึงจุดที่มันใช้ไม่ได้ขึ้นมาเพียงครั้งหรือสองครั้งก็มากพอจะทำให้หมดตัวหรือเสียหลักกันไปได้เลย
3 – เพิ่มเงินพนันตามความรู้สึก – อันนี้ก็เป็นเรื่องความเชื่อส่วนตัวที่ไม่มีหลักฐานหรือทฤษฎีอะไรมารองรับว่าผู้เล่นกำลังอยู่ในขาขึ้นหรือขาลง แต่นักพนันที่ไร้ระเบียบก็มักจะทำการเพิ่มเงินพนันตามความรู้สึกส่วนตัวว่าเวลาของเค้ากำลังมาอยู่ดี
4 – ไม่รู้ว่าจุดไหนที่ควรเลิกเล่น – หัวข้อนี้ครอบคลุมทั้งจุดที่ควรเลิกเล่นเมื่อเสียเงินไประดับหนึ่งและเมื่อได้เงินเช่นกัน ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วเกมการพนันมักจะมีการแพ้ชนะสลับกันไปเรื่อย แต่สิ่งที่บังคับให้ต้องหยุดเล่นมักจะเป็นการที่แพ้ติดกันจนตังหมด